อินเดียกำลังเผชิญกับการอพยพย้ายถิ่นภายในที่สำคัญของประชากรโดยได้รับแรงหนุนจากความทะเยอทะยานที่จะมีชีวิตที่ดีขึ้นในเขตเมือง การย้ายถิ่นครั้งนี้ก่อให้เกิดความท้าทายที่น่ากลัวสำหรับรัฐบาลอินเดีย เช่นการจัดการความเครียดของโครงสร้างพื้นฐานในเมือง และการสร้างงานหลายล้านตำแหน่งเพื่อรองรับการไหลเข้าของคนหนุ่มสาวและผู้ว่างงาน

ขนาดของการย้ายถิ่นภายใน

• ในปี 2554 ประชากรอินเดียอยู่ที่ 1.21 พันล้านคนโดยมีผู้อพยพภายในประมาณ 456 ล้านคน
• เมื่อเร็วๆ นี้ องค์การสหประชาชาติคาดการณ์ว่าประชากรอินเดียจะเกิน 1.42 พันล้านคน ทำให้อินเดียเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลก
• ผู้ย้ายถิ่นภายในประเทศ ส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาวจากพื้นที่ชนบทโดยเฉพาะจากรัฐเช่นอุตตรประเทศและพิหาร ซึ่งจำนวนประชากรเติบโตอย่างรวดเร็ว

เงื่อนไขการจ้างงานที่ไม่มั่นคง

• ผู้ย้ายถิ่นภายในประเทศ จำนวนมากได้งานที่ได้รับค่าจ้างต่ำและไม่มั่นคงรวมถึงแรงงาน การขับรถ และการช่วยเหลือในร้านค้าและครัวเรือน
• การไม่มีโอกาสในการทำงานที่ดีขึ้นและอำนาจทางการเมืองในการเจรจาเรื่องค่าจ้างทำให้ผู้อพยพย้ายถิ่นเข้าสู่สภาพการทำงานที่เปราะบาง
• งานเหล่านี้ไม่ได้ให้ค่าจ้างที่เพียงพอสำหรับที่อยู่อาศัยหรือการศึกษาสำหรับบุตรหลานของตน

ความท้าทายในการใช้ชีวิตในเมือง

• ผู้ย้ายถิ่น ภายในประเทศเผชิญกับความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับค่าครองชีพที่สูงในเมืองต่างๆ
• การเข้าถึงสิทธิประโยชน์ด้านสวัสดิการสังคมนั้นมีจำกัดและผู้ย้ายถิ่นจำนวนมากตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมในเมือง โดยเฉพาะในพื้นที่สลัม
• เรื่องราวของอับดุล นูร์ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เน้นย้ำถึงความยากลำบากที่ผู้อพยพต้องเผชิญในเมืองต่างๆ รวมถึงมุมไบและเบงกาลูรู

ย้อนกลับการโยกย้าย

• ผู้ย้ายถิ่นบางคนท้อแท้กับประสบการณ์ในเมืองและเลือกที่จะกลับไปยังหมู่บ้านบ้านเกิดของตน
• พฤติกรรม แสวงหาผลประโยชน์ของนายจ้าง เช่น การไม่จ่ายค่าจ้างเต็มจำนวนส่งผลให้แรงงานข้ามชาติบางส่วนต้องเดินทางกลับ
• เรื่องราวของภิคารี มันจิ แสดงให้เห็นถึงความยากลำบากที่ผู้อพยพต้องเผชิญในการแสวงหาโอกาสในเมือง

การสนับสนุนทางเศรษฐกิจของแรงงานข้ามชาติ

• แรงงานข้ามชาติมีส่วนสำคัญต่อ GDP ของอินเดีย ซึ่งคิดเป็นประมาณ 10%
• การส่งเงินกลับไปยังภูมิภาคบ้านเกิดช่วยลดความยากจนและปรับปรุงความเป็นอยู่ที่ดีของครอบครัว

การแทรกแซงของรัฐบาล

• ผู้เชี่ยวชาญแนะนำว่ารัฐบาลจะต้องสร้างงานมากขึ้นและกระจายงานไปทั่วประเทศโดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทที่ด้อยพัฒนา
• ชนบทอินเดียมักมีงานลักษณะการว่างงานปลอมตัว ซึ่งการจ้างงานที่เพิ่มขึ้นไม่ได้นำไปสู่ผลผลิตที่สูงขึ้น
• เมืองต่างๆ จะยังคงดึงดูดผู้อพยพย้ายถิ่นต่อไป เนื่องจากพวกเขายังคงเป็นแหล่งโอกาสการจ้างงานหลัก

บทสรุป

การโยกย้ายภายในของอินเดียก่อให้เกิดความท้าทายอย่างมากต่อรัฐบาลแต่ยังให้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจอีกด้วย เพื่อจัดการกับความท้าทายเหล่านี้อย่างมีประสิทธิภาพ รัฐบาลจะต้องมุ่งเน้นไปที่การสร้างโอกาสในการทำงานที่แพร่หลายมากขึ้น และการลงทุนในการพัฒนาพื้นที่ชนบท ขณะเดียวกันก็ตระหนักว่าเมืองต่างๆ จะยังคงเป็นแม่เหล็กดึงดูดผู้อพยพที่แสวงหาโอกาสที่ดีกว่า